![]() |
![]() |
یکی از مهمترین کارهایی که میتوانید انجام دهید تا فرزندانتان را به خواندن تشویق کنید آن است که خود شما هم اهل مطالعه باشید . وقتی بچه ها در حالتی بزرگ شوند که ببینند والدینشان از مطالعه لذت می برند ، آنها هم بطور طبیعی در این زمینه کنجکاویهایی نشان می دهند . بهمین دلیل مواد خواندنی و کتابخانه همچون وسایل دیگر مثل تلویزیون باید در منزل شما وجود داشته باشد و محیط مناسب مطالعه را فراهم کنید .
از زمانی که فرزندتان کوچک است برای وی کتاب خواندن را شروع کنید و تا زمانی که میل دارد این کار را ادامه دهید .
وقتی فرزندتان با صدای بلند چیزی را می خواند به آنها گوش کنید . این کار برای وی لذت بخش است و مهارتهای خواندن را تقویت می کند .
بصورت منظم با فرزندانتان به کتابخانه سری بزنید . در آنجا کتابهای خواندنی بسیاری برای تمام گروههای سنی وجود دراد . برای وی کارت عضویت کتابخانه تهیه کنید تا وی بتواند مستقلاْ از کتابخانه استفاده کند .
برای کودک یک کتابخانه مخصوص خودش تهیه کنید تا کتابهایش را در آن نگهداری کند .
برای فرزندان آبونمان یک مجله در سن خودش و به آنچه علاقه دارد هدیه کنید .
تلویزیون را خاموش کنید و با هم به مطالعه بپردازید . یک ساعت مطالعه پایانی خوشایند و آرامبخشی برای یک روز کاری است .
خوب خواندن شیوه ای است که به فرزندتان کمک می کند تا به وسیله افزایش مهارتهای درک مطالب نوشته شده و مطالب شنیداری ، کتابخوان های بهتری شوند . یک جلسه خوب خواندن فقط حدود پانزده دقیقه طول می کشد .
برای فرزندتان به مدت پنج دقیقه با صدای بلند کتاب بخوانید و کلمات را با دقت و به روشنی تلفظ کنید .
وقتی فرزندتان کتاب می خواند به او گوش کنید . از فرزند بخواهید که ادامه همان کتاب را با صدای بلند بخواند .
به وی یادآوری کنید بصورت شمرده و دارای معنا بخواند ، اگر لغتی را اشتباه ادا کند اورا متوقف نکنید . آن را یادداشت کرده و بعداً تذکر دهید .
در مورد آنچه که کودک خواند ، از او سئوالهایی بپرسید ، گوش کردن و خواندن او را آزمایش کنید . در مورد پاسخ هایش با او صحبت کنید و نظرتان را در مورد پاسخ ها بیان کنید . روش خوب خواندن و پرورش مهارتهای خواندن یک روش سرگرم کننده ای برای مطالعه جمعی است . از مطالبی که مورد علاقه کودک است شروع کنید .
ج ) نکاتی در مورد آماده شدن برای دیکته نویسی :
از فرزندتان بخواهید که لغات جدید درسی را روی یک کارت بنویسد .
لغات را بدقت نگاه کند و بخواند .
کارت را پشت رو بگذارد و با صدای بلند بخواند و برگرداند که ببیند درست خوانده یا خیر .
لغات را در یک جمله بکار ببرد .
بعد آن لغات را به فرزندتان دیکته بگویید ، وقت کافی در اختیارش قرار دهید تا کلمات را بنویسد .
لغات غلط نوشته را جدا روی یک کارت دیگر بنویسد تا چندین بار آنها را تمرین کند .
یک روش جالب استفاده از ضبط صوت است که کودک لغات را بطور صحیح می خواند و هجی می کند بعد نوار را از اول بگذارد و خودش دیکته بنویسد .
د ) چگونه می توان به برنامه ریزی بلند مدت مطالب غیردرسی کمک کرد :
علاوه بر تکالیف درسی متداول روزانه ، به بچه ها تکالیف درسی بلند مدت مثل گزارش نویسی ، خلاصه کردن کتاب و آماده شدن برای امتحان هم واگذار می شود . این تکالیف بلند مدت معمولاً بچه ها را سردرگم می کند و نمی دانند که وقتشان را چگونه تنظیم کنند .
تکلیف را به گامهای ساده تر تقسیم کنید و مراحل و تاریخهای تکمیل هر یک را روی برگ برنامه ریزی بلند مدت بنویسید .
میزان دخالت شما در کمک به فرزندانتان برای سازمان دادن برنامه های بلند مدت ، به سن آنها و درجه موفقیتشان در انجام کار به صورت مستقل بستگی دارد .
گام های نوشتن یک گزارش را مشخص کنید :
گام 1 -موضوع مناسب انتخاب کنید .
گام 2 - در جهت کشف موضوعات مختلف درباره آن مطلب از منابع مختلف استفاده کنید .
گام 3 - تعیین کنید به چه سئوالهایی درباره موضوع مورد نظرتان باید پاسخ دهید .
گام 4 - در زمینه موضوع یادداشتهایی تهیه کنید .
گام 5 - خلاصه ای از رئوس مطالب گزارش تهیه کنید .
گام 6 - در مورد موضوع یک پیش نویس تهیه کنید . میزان دقت آن را کنترل کنید و تصحیحات لازم را انجام دهید .
گام 7 - نسخه نهایی گزارش را بنویسید .
هـ ) چگونه به فرزندتان کمک کنید تا برای امتحان درس بخواند .
قسمت اول : قبل از آنکه فرزندتان درس خواندن را شروع کند
به وی برنامه ریزی را آموزش دهید .
گام 1 - تعیین کنید که امتحان شامل چه موادی است . مثل فصلهایی از کتاب ، یادداشتهای کلاس ، تکالیف گذشته ، امتحانات یا آزمایشهای کوتاه در گذشته .
گام 2 - تمام موادی را که باید مطالعه شوند سازمان دهید .
گام 3 - برنامه ریزی زمانی را برای هر مورد از موادی که باید مطالعه شود انجام دهید مثلاً برای هر فصل چند ساعت مطالعه باید مشخص گردد .
قسمت دوم : چگونه کتاب درسی را مطالعه کنیم .
گام 1 - فصل را بصورت اجمالی مرور کنید : این مرحله شامل عناوین ، کلیه عکسها ، جدولها و نمودارها ، سئوالهایی که در هر فصل آمده و خلاصه آن فصل را بخوانند .
گام 2 - دوباره تمام فصل را بطور کامل بخوانید و هنگام مطالعه مطالب مهم را یادداشت و خلاصه برداری کنید .
گام 3 - فصل را دوره کنید و یادداشتها را دوباره نگاه کنید و سئوالات آخر درس را جواب دهید .
گام 4 - تکالیف درسی و یادداشتهای کلاس را دوره کنید .
گام 5 - سئوالهای مربوط به درس و آزمایشها و امتحانهای گذشته را دوره کنید .
گام 6 - نمونه سئوالهای امتحانی را تهیه و مطالعه کنید .
چگونه می توان فرزندان را به انجام تکالیف درسی تشویق کرد
1- تکالیف درسی باید در محیط مطالعه مناسب انجام شود
فرزندان برای انجام تکالیف درسی باید دارای محیطی آرام باشند ، آنان نمی توانند تکالیف خود را در جلوی تلویزیون یا هنگامی که با تلفن صحبت می کنند انجام دهند ، یا در صورتی که توسط خواهر یا برادر خود مورد آزار قرار می گیرند نمی توانند تکلیف خود را انجام دهند .
محل انجام تکالیف باید دارای نور کافی باشد .
از حواس پرتی کودک هنگام انجام تکالیف درسی خودداری کنید چون برای تمرکز حواس وقت لازم است .
محل کار فرزندتان را به آنچه برای انجام تکالیف نیاز دارد تجهیز کنید تا برای پیدا کردن وسایل مورد نیازش لازم نباشد دست از کار بکشد . وسایل مورد نیاز مثل مداد - خودکار - مداد تراش - نوار چسب - قیچی - خط کش - گونیا - پرگار - کاغذ یادداشت - کاغذ چک نویس - فرهنگ لغت - تقویم رومیزی .
2 - تکلیف درسی باید به موقع انجام شود : انجام تکالیف مدرسه بیشترین جروبحث بین والدین و فرزندان می باشد و درگیر شدن شما در این برنامه ریزی جهت انجام تکالیف بسیار مهم است و کودک باید در انجام کارهای درسی و غیردرسی نظم پیدا کند .
زمان انجام تکالیف درسی یک زمان از پیش برنامه ریزی شده و اختصاصی است که در طول آن زمان فرزندتان باید تکالیف خود را انجام دهد و باید درک کند که در این زمان بازی کردن ، صحبت با دیگران ، تماشای تلویزیون را خاتمه دهد و به محل انجام تکالیف برود .
برنامه ریزی روزانه برای طول هفته نوشته شود ؛ که در کودکان زیر کلاس سوم ، والدین این کار را انجام داده و برای کودکان کلاس سوم تا دوم راهنمایی با همکاری والدین و خود کودک و از دوم راهنمایی تا آخر دبیرستان خود محصل باید زمان برنامه ریزی ها را مشخص کند .
بهترین زمان را به انجام تکالیف اختصاص دهید .
برای کودکانی که تکالیف را سریع و بی توجه انجام می دهند زمان اجباری انجام تکالیف را مشخص کنید و در صورت امکان تکلیف را ارزیابی کنید . بدین طریق بچه درمی یابد که اگر تکلیف را غیرمسؤولانه انجام دهد به او وقت آزاد جایزه داده نخواهد شد .
شاگردان بزرگتر را تشویق کنید تا از برنامه ریزی هفتگی استفاده کنند .
به کودک یاد دهید هر وقت به وی تکلیف داده می شود ، باید آن را با دقت یادداشت کند تا بتواند آن را صحیح انجام دهد .
3 - بچه ها باید تکالیف درسی را خودشان انجام دهند .
والدین با انجام دادن تکلیف درسی فرزندان ، این باور را در او تأیید می کنند که او خودش نمی تواند کارش را انجام دهد .
بهترین کمکی که می توانید به فرزندتان بکنید این است که او را تشویق کنید تا خودش تکالیفش را انجام دهد .
به فرزندانتان بگویید که از آنها انتظار دارید : تکالیفشان را خودشان انجام دهند . هر چند این تکالیف مشکل است ولی اگر کمکی از دستمان بربیاید کوتاهی نمی کنیم .
هر چه کودک بزرگتر می شود و به کلاس بالاتر می رود میزان استقلال فردی انجام تکالیف درسی را بیشتر کنید .
نظارت بر حسن انجام تکلیف را داشته باشند .
به فرزند خود دلگرمی بدهید که می تواند بصورت غیروابسته و مستقل عمل کند .
4 - برانگیختن فرزندان در جهت انجام دادن کارشان به بهترین وجه :
کلیه بچه ها به تحسین اهمیت می دهند ، تحسین به ویژه برای بچه هاییکه به سختی برانگیخته می شوند ، اهمیت دارد . به خاطر داشته باشید که تحسین شما می تواند در ایجاد احترام به خود ، در فرزندان و نیز در کمک به آنها در کسب رفتارهای مناسب در زمینه انجام تکالیف اثر زیادی داشته باشد .
تلاش های فرزندانتان را بطور مستمر تحسین کنید . مثل : « از اینکه تکلیف درسی ات را هر روز به موقع شروع می کنی خوشحالم » و « من واقعاً از اینکه تو دیگر تکالیف درسی ات را بدون کمک به دیگران انجام می دهی خوشحالم . آفرین » . « از اینکه توانسته ای غلط املائی را کمتر کنی خوشحالم چقدر زحمت می کشی » .
به خاطر داشته باشیدکه در آغوش گرفتن یا دستی به شانه زدن ، اثر پیام شما را افزایش خواهد داد .
از تشویقهای مورد علاقه کودکان جهت افزایش انگیزه در انجام تکالیف استفاده کنید . مثل پارک رفتن و مهمانی رفتن .
از روش « فرفره » نیز می توان برای تعیین تشویقها استفاده کرد بدین شکل که روی یک فرفره جوایز مورد علاقه کودک را می نویسید و هر وقت از انجام تکالیف وی راضی بودید یکبار فرفره را بچرخانید تا یک جایزه مشخص گردد . ( نوع جوایز را مکرر تغییر دهید ) . از تشویقهای ساده استفاده کنید مثل انتخاب نهار - دیدن برنامه کودک و شکلات - تنقلات و غیره .
حداقل زمان لازم برای بدست آوردن جایزه برای کودکان ابتدایی سه تا پنج روز ، برای راهنمایی یک تا دو هفته و برای بچه های دبیرستان دو تا چهار هفته است بدین صورت که یک جدول یا مربع مشخص کنید . هر موقع که تکلیف انجام گرفت یک مربع را پدر یا مادر امضاء کند و هر موقع به 10 مربع رسید یک جایزه بستگی به سن کودک برای وی در نظر بگیرید .
5 - اگر فرزندانتان تکالیف درسی شان را انجام نمی دهند با آنها ارتباطی قاطعانه برقرارکنید :
مشاجره با فرزندانتان موقعیتی است که بردی به همراه ندارد . صحبتهای خصمانه فقط فرزندانتان را تحقیر می کند . این صحبتها اعتماد به نفس آنها را ضایع می کند ، داد و بیداد کردن با فرزند در واقع عصبانیت و عدم کارایی شما را نشان می دهد و نه قدرتتان را ، و در نهایت باعث می شود که اصلاً به حرفهای شما توجه نکند .
بخاطر داشته باشید که شما در موضع قدرت قرار دارید و باید قاطعانه انتظارتان را مطرح کنید و مجبور نیستید مشاجره کنید .
به فرزندانتان روشن و قاطع بگویید که انتظار دارید آنها تکالیف درسی شان را مسؤولانه انجام دهند :
با هر یک از بچه هایتان به تنهایی بنشینید . درست به چشمانش نگاه کنید ، انتظاراتان را آرام و قاطع بیان کنید « در این خانه مهمترین مسئولیت تو این است که تکالیف درسی ات را انجام دهی . دیگر نباید در این مورد جر و بحثی باشد و باید تکالیف را بدون کمک به دیگران انجام دهی . تو باید تکالیفت را در زمان انجام تکالیف روزانه ، و در حد توانت به بهترین وجه انجام دهی » .
با فرزندانتان مشاجره نکنید و درخواست خود را مکرر و با قاطیت تکرار کنید : در برابر هر بهانه ای که فرزند برای انجام ندادن تکالیف می آورد درخواست خود را قاطعانه تکرار کنید .
6 - با عمل خود از گفتارتان پشتیبانی کنید :
در برخورد با فرزندانتان ، موضع خود را حفظ کنید . آنها باید بفهمند که شما مشاجره نخواهید کرد . زد و خورد نخواهید کرد و اینکه شاهد انجام تکالیف درسی آنها خواهید بود . باید مثل پدر یا مادر قدرتمند با صبر و حوصله با فرزندتان ارتباط برقرار کنید و از او بخواهید که هیچ کار دیگری نباید بر انجام تکالیف درسی اش پیشی بگیرد . ایستادگی شما به نفع فرزندتان است .
به فرزندتان بگویید که انتخاب با اوست اگر علاقمند است که از امتیازات روزانه مثل تلویزیون تماشا کردن ، بیرون رفتن ، تلفن به دوستان و غیره استفاده کند اول باید تکالیفش را انجام دهد و قبل از اتمام کامل تکالیف نمی تواند از پشت میز خارج شود .
از تهدیدهای بی معنا که عملی نیستند خودداری کنید : مثل « خودت می دانی اگر تکلیفت را انجام ندهی چه می شود ، اگر به کارهایت نپردازی تنبیه خواهی شد ، تو را سر جایت می نشانم » .
بر روی خواسته هایتان پافشاری کنید و مصالحه نکنید هر چند کودک با ترفندهای خود حس ترحم شما را برانگیزد .
بعضی کودکان با گریه کردن و اظهار عجز نمودن ، عصبانیت و داد و بیداد کردن و یا با اظهار بی تفاوتی نسبت به خواسته شما واکنش نشان می دهند شما با صبر و آرامش و بدون عصبانیت روی درخواست خود پایدار باشید . عصبانیت شما نشان از عقب نشینی شما دارد .
7 - معلمین باید همیار شما در مدرسه باشند : تکلیف درسی حلقه ارتباطی بین خانه و مدرسه است . در مواردی مشکلات تکلیف درسی فرزندانتان را می توان با یک تلاش هماهنگ شده بین شما و معلم او حل کرد .
معلمان خوب علاقمندند تا از مشکلات شاگردانشان اطلاع داشته باشند و نمی خواهند بی خبر باقی بمانند . معلمان نظرات شما را با اشتیاق می پذیرند و از تبادل اطلاعات و ایده ها استقبال می کنند .
اگر کودک تکالیف درسی اش را انجام ندهد با معلم او تماس بگیرید . ممکن است کودک در کلاس درس ناتوانی در یادگیری یا حواس پرتی داشته باشد .
اگر فرزندتان تکالیف درسی اش را به منزل نمی آورد با معملش تماس بگیرید . از معلمان فرزندتان خواهش کنید که کلیه تکالیف درسی را در یک جدول با تاریخ برای شما بنویسند .
اگر فرزندتان تکالیف درسی اش را به اتمام نمی رساند با معلمش تماس بگیرید و با وی مشورت کنید .
اگر فرزندتان تکالیف درسی اش را سر هم بندی می کند یا در انجام تکالیفش عادتهای نادرستی دارد ، با معلمش تماس بگیرید . کودک باید مطمئن شود که شما با معلمش هماهنگ هستید و معلم از شما خواسته که در این زمینه به وی کمک کنید .
استرس در دانش آموزان
استرس خیلی زود و از دوران کودکستان شروع می شود . استرس بازی را به رقابت در ورزش و کوشش برای برتری و دوستی را به روابط اجتماعی تبدیل می کند .
به گفته یکی از کارشناسان دانش آموزان در وضعیتی قرار می گیرند که باید مرتباً پیشرفت کنند و آنها احساس می کنند که از هیچ حمایتی برخوردار نیستند . کودکان در محیطی قرار گرفته اند که آنها را بخاطر خودشان نمی خواهند بلکه آنها را برای موفقیت هایشان دوست دارند همه این عوامل استرس را می سازند .
استرس و دیسترس :
یک روانپزشک اطفال می گوید : شما بدون استرس زنده نیستید . او می گوید درگیر و تحت فشار بودن باعث می شود که شما چیزهای جدید را یاد بگیرید و مغز شما عملکرد خود را حفظ کند .
در تمام تئوریهای اصلی یادگیری استرس وجود دارد اما اگر استرس با تکامل تداخل داشته باشد این یک مشکل است . گاهی با استرس خیلی زیاد اطفال کارآئی خود را از دست می دهند .
این یک مسیر باریک و ظریفی است که والدین باید تعادل را در آن حفظ کند از طرفی هر کودک نیاز به محدودیتها و راهنمائی های متناسب با سن خود را دارد . و از طرف دیگر اغلب والدین مانع طی شدن روند طبیعی یادگیری می شوند . یک متخصص تکامل کودکان می گوید : برای اینکه کودکان وظایف خود را انجام دهند نیاز نیست آنها را تحت فشار قرار دهیم ولی همچنین می گوید : بازسازی انگیزه درونی کودکان مهمترین نکته می باشد . بجای دادن پاداش نقدی برای نمرات عالی به آنها بگوئیم که به آنها افتخار می کنیم . انجام وظایف برای جایزه مهمترین چیزی نیست که باید یاد بگیرند .
این عمل آنها را طوری بار می آورد که در آینده فقط برای پول کار کنند و همیشه از شغل خود ناراضی باشند . این مسئله عادلانه نیست که پدر و مارد بیش از آنچیزی که خود انجام می داده اند از کودکان خود بخواهند همچنین والدین اغلب فقط به موقعیت فرزندان خود می اندیشند و تحمل هیچ چیز بجز عالی بودن را ندارند .
ما بعنوان اولیاء مدرسه و والدین باید به خود یادآوری کنیم که معمولاً همه افراد همیشه در سطح عالی نیستند و ما نیز اینطور نبوده ایم . اگر کودکی بعلت استرس دچار عدم تحمل شود خانواده باید مشکل کودک را با یک روانپزشک یا روانشناس در میان بگذارند .
پیشگیری از استرس مدرسه :
نکات لازم برای پیشگیری از تبدیل استرس مفید به دیسترس ( پریشانی )
1 - زمانی را با کودکان خود سپری کنید . سعی کنید محیط خانه برای بچه ها باثبات باشد .
2 - در مورد قوانین خانه با هم مذاکره کنید . ( شامل مجازاتهای قانون شکنی ) و این قوانین را اجرا کنید .
3 - فقط با بچه ها صحبت نکنید بلکه با آنها ارتباط برقرار کنید . بچه ها چه وقت بدرفتاری می کنند بجای اینکه آنها را تنبیه کنید سعی کنید رفتار آنها را درک کنید .
به حرفهای فرزند نوجوان خود توجه کنید . نیازهای آنها را بفهمید و قبول کنید و بدانید که مدرسه یک روند طولانی مدت می باشد .
یک موفقیت یا شکست مقطعی سرنوشت کودک را تعیین نمی کند . ما اولیاء می توانیم و باید یاد بگیریم که بپذیریم آینده غیرقابل پیش بینی است .
کاری که می توانیم بکنیم این است که عشق و حمایت و حضور دائمی خود رانشان بدهیم . مهمترین پیام این است که ما با آنها هستیم و ما آنها را دوست داریم و از آنها حمایت می کنیم یک قسمت از این حمایت تنظیم کردن یک برنامه روزانه است .
برنامه روزانه به کم کردن استرس کمک می کند . تثبیت زمان معین برای خوابیدن ، بیدار شدن ، حمام کردن در هر سنی مهم است . این کار همچنین باعث می شود که بچه ها یاد بگیرند تا در آینده برای خود برنامه ریزی کنند . در شروع مدرسه یک برنامه هفتگی را تعیین کنید و درباره آن با هم صحبت کنید .
ارتباطات باعث می شود که بچه ها از اشتباهات خود درس بگیرند . بچه ها باید بدانند که ما همیشه به آنها کمک می کنیم تا مشکلاتشان را حل کنند و این مسئله منجر به پیشگیری از بدرفتاری آنها می شود وقتی بچه ها از شما همیشه انتظار تنبیه دارند کاری را که می خواهند انجام بدهند به شما نمی گویند باید بین ایجاد محدودیت ، آمادگی برای برقراری ارتباط و تنبیه تعادل وجود داشته باشد .
در سنین مختلف استرس متفاوت می باشد ، در اینجا انواع استرس در کودکان دبستانی ، راهنمائی و دبیرستانی توضیح داده می شود .
کودکان دبستانی نمی توانند بر اعمال خود کنترل داشته باشند . آنها در حال افزایش مهارتهای اجتماعی می باشند . آنها یاد می گیرند که چطور دوست پیدا کنند ، رفتارهای تهاجمی خود را کنترل کنند و اضطرار و هیجانات خود را کنترل کنند . اگر معلمین و اولیاء با این مسائل بعنوان اصول تکاملی طبیعی برخورد نکند این مسائل به منابع استرس زا تبدیل می شوند .
بچه ها در سنین شروع دبستان آماده یادگیری هستند بهمین دلیل سن شروع مدرسه در این سن می باشد . آنها باید مشتاق و آماده یادگیری باشند بنابراین ایجاد اشتیاق برای یادگیری کلید اصلی می باشد لذت یادگیری بطور طبیعی در آنها وجود دارد . وقتی که آنها شروع به یادگیری خواندن و سایر مهارتها می کنند کمک کردن به آنها برای افزایش این اشتیاق باعث پیشرفت بیشتر آنها می شود .
علائم استرس دبستان شامل :
1 - ترس و کابوسهای شبانه :شکایاتی مانند دل درد و سردرد نشان می دهد که اطفال تحت استرس هستند و والدین این دردها را بیش از یک بیماری جسمی می دانند .
این مشکل چیزی نست که کودک آنرا از خود ساخته باشد .
کودکان بوسیله سردرد و دل درد می خواهند از چیزی فرار کنند اما این یک مشکل واقعی است و می تواند راهی باشد برای اینکه آنها خود را با استرس ها تطابق بدهند .
2 - منفی بافی و دروغگوئی :
راه مقابله با این مسئله این است که والدین بدون اینکه دروغ کودک را تأکید کنند آنرا بزرگ نکنند و به او بگویند اگر اینطور بود خیلی خوب بود . به این طریق والدین نه دروغ را قبول کرده اند و از طرفی احساسات او را نیز سرکوب نکرده اند و به این وسیله اولیاء و کودک می توانند با هم صحبت کنند . شما می دانید که منشأ دروغ چیست کودک واقعاً دوست دارد که آرزوهایش عملی شود .
3 - محرومیت و خجالتی بودن افراطی:
شما اخلاق بچه خود را می شناسید ، همه بچه ها با یک سرعت بالغ نمی شوند . بعضی از بچه ها در پذیرش بعضی از چیزها کند هستند . اگر فرزند شما زود عصبانی شده و پرخاشگری می کند و زودتر از بقیه آشفته می شوند به آنها کمک کنید تا راهی برای تخلیه هیجانات خود پیدا کند . اگر کودک شما نیاز دارد بعد از مدرسه تحرک داشته باشد به او پیشنهاد کنید ورزش کند و اگر فرزند شما نیاز به آرامش دارد به او توصیه کنید به موسیقی گوش کند .
در زمان گفتگوهای دونفره از آنها سئوالات کلی نپرسید بلکه با آنها بیشتر صحبت کرده و سئوالات
جزئی تر را بپرسید .
دوره راهنمائی
این کودکان در حال عبور از طفولیت به بزرگسالی هستند . در هر حال دوران سختی را سپری می کنند .
با وجود تغییرات زیاد کودکان دوره راهنمایی ممکن است احساس ناتوانی در برابر وضعیت های مختلف داشته باشند . در حالیکه قبلاً براحتی با مشکلات روبرو می شدند .
ورود به دوره راهنمائی باعث تغییر محیطی ناگهانی می شود که می تواند کاملاً ناراحت کننده باشد . کودکان ما زمانی که به خانه برمی گردند کاملاً تحت استرس هستند و لازم است با آنها صحبت کنیم این زمانی است که ما باید به حرفهای آنها گوش کنیم و بگوئیم بله . این مسئله واقعاً مشکل و برخورد با آن سخت است . آنان باید بفهمند که شما مشکل آنان را حس می کنید و در خانه احساس امنیت و راحتی کنند .
این نکات ساده بنظر می رسند ولی مهم این است که مرزها را رعایت کنیم کلید اصلی صبر است .
وادار کردن نوجوانها به صحبت خیلی سخت است و آنها به راحتی حرف نمی زنند . آنها مایل هستند فقط با دوستانشان صحبت کنند . پیدا کردن زمانی برای صحبت با نوجوانان شاید نیازمند این باشد که با آنان به فروشگاه بروید یا هنگام خواب کنار آنان دراز بکشید . زمانهائی را پیدا کنید که آنها حاضر به گفتگو باشند . فکر کنید که چگونه باید سر صحبت را باز کنید .
این یک توهم است که نوجوانان نمی توانند روابط خوبی با والدینشان داشته باشند . برای نوجوانان حیاتی است که بتوانند با افراد بزرگسال صحبت کنند . چیزی که آنها دوست دارند در مورد آن با شما صحبت کنند شما را شگفت زده خواهد کرد . ممکن است موضوع صحبت مسائل خانوادگی ، مسائل جنسی یا صلح جهانی باشد . مسئله ای که بر ذهن آنها سنگینی می کند بسیار سنگین تر از چیزی است که ما فکر می کنیم و آنها می خواهند در مورد آن بحث کنند .
نوجوانها فکر می کنند نمی توانند روابط خوبی را با همسالان خود حفظ کنند همچنین آنها نمی خواهند شکست بخورند .
با آنها به شکل مهربانانه و حمایتی رفتار کنید . این اطمینان را به آنها بدهید که می توانند مشکلات خود را در خانه حل کنند . راه حل سریع و راحتی وجود ندارد. و نیاز به تأمل و تفکر دارد . انجام وظایف توسط والدین به نسبت زمان دبستان وقت بیشتری می گیرد .
آنها به ما نیاز دارند با مرزهای مشخص بین ما و آنها .
آنها نیاز دارند که زندگی والدینشان با ثبات باشد و همانطور که ماجراهای مختلفی در زندگی آنان رخ می دهد زندگی والدین همیشه باثبات در جای خود قرار دارد .
دبیرستان :
یک مسئله مهم برای بسیاری از دانش آموزان دبیرستانی اجبار والدین برای فرستادن آنها به دبیرستانی است که فکر می کنند بهترین است .
دانش آموزان دبیرستانی کاملاً آگاه هستند که برای ورود به دانشگاه باید تلاش زیادی بکنند . همانند کودکان این استرس می تواند باعث نمرات پائین و رفتارهای معکوس شود .
پاسخ به استرس می تواند خود را به شکل ایجاد اختلالات در خوردن و مشکلات اجتماعی نشان دهد . این علائم را بشناسید و برای مقابله با آن آماده باشید .
مراقب تغییر در وضعیت نمره ها ، میزان توجه ، کند عمل کردن ،فقدان پاسخ دهی در کلاس یا منزل باشید .
تغییرات ممکن است به شکل انزوا یا یک فعالیت برعکس مثل موزیک عجیب و غریب خود را نشان دهد . مراقب استفاد زیاده ازحد از اینترنت باشید بخصوص زمانیکه وقت زیادی را در اتاق های گفتگوی اینترنت می گذرانند .
بهرحال دوری از ارتباط طبیعی با سایر مردم می تواند علامتی از یک مشکل باشد .
راه حل ؟
اگر چه ممکن است بسیار ساده و پیش پا افتاده بنظر برسد ولی زمان کافی را با کودکان خود نمیگذرانیم .
همچنانکه سن نوجوانان بالاتر می رود والدین بجای اینکه کارگردان باشند بیشتر نقش مربی را پیدا می کنند .
اصل و مبانی ارتباط با سایر افراد و حضور در مکانهای مختلف باید وجود داشته باشد .
والدین باید تا حدی از کنترل فرزند خود دست بکشند ! البته زیر نظر داشتن فرزند در این زمان از همیشه مهمتر است .
وقتی فرزندان ما کوچکتر هستند ما امیداواریم که به آنها یاد داده باشیم که چگونه لباس های خود را بپوشند و وقتی بزرگتر می شوند امیدواریم که آنها را به حدی رشد داده باشیم که تصمیم صحیح بگیرند .
نوجوانان در معرض خطر هستند و وظیفه ما این است که ببینیم کجا هستند و با چه کسانی معاشرت می کنند . باید مراقب زمان ورود و خروج آنها از منزل باشید . رفتار با آنان باید همانند رفتار یا بزرگسالان باشد یعنی شما به آنها بگوئید که کجا بودید و آنها نیز همین را به شما بگویند .
قدرت تأثیر سخنان مثبت
وقتی جودی فُستر جایزه اسکار را به عنوان بهترین هنرپیشه فیلم دریافت کرد او از مادرش قدردانی کرد بخاطر اینکه مادرش به او گفته بود « همه نقاشیهای او مثل پیکاسو است و هرگز نباید از چیزی بترسد » . این لغات در دوران نخستین کودکی به او گفته شد و باعث افزایش اعتمادبنفس در او گردید که در نهایت منتج به دو جایزه آکادمی شد . ولی چه اتفاقی می افتاد اگر بجای جملات بالا گفته می شد « با نقاشیهایت منو اذیت نکن . تکالیفت را تمام کن . شما هرگز یک هنرمند نمی شی . لغات و عبارات انتقادی یک اثر پایدار روی کودکان می گذارد و در خیلی از مواقع آثار آن می تواند بسیار مخرب تر از آسیب بدنی باشد . درست است که این لغات در یک زمان کوتاه گفته می شود ولی اثر آن مثل صدای آنکه « من تو را دوست ندارم » سالیان سال می ماند . « چوب و سنگ می تواند استخوانهایم را بشکنند ولی اسم گذاشتن ، لقب دادن ها ، کلمات منفی ، عبارات منفی هرگز ضرر نمی رساند . » یک دروغ آشکار است این لغات نه تنها آسیب می رسانند بلکه جراحتی ایجاد می کنند که یک عمر زمان می برد تا بهبود یابد . هر آنچه کودکان می شنوند همان می شوند . مطالب زیر درباره قدرت تأثیر کلمات بر زندگی کودکان می باشد . کلمات بر افراد اثر می گذارد . هر لغت و جمله ای که به کودکان گفته می شود به همراه خود پیام مهمی درباره کودک و رابطه او با دنیای خویش دارد . هنگامی که کودک پیامهای دریافتی را درونی می سازد این پیامها تبدیل به یک باور می شوند که تجربیات آینده او را معین می کنند حتی اگر او از این باور ناآگاه باشد آن باور هنوز هم اثرات خود را بر همه شئونات زندگی او دارد . متأسفانه کودکان به آن توانایی نرسیده اند تا مطالبی را که به ذهنشان وارد می شود جداسازی کنند و مانع بعضی از آنها شوند . آنها نمی توانند بگویند « من این تعریف را می پذیرم و آن انتقاد را نمی پذیرم » . دیدگاه یک کودک نسبت به والدینش به عنوان اینکه آنها عقل کل هستند و همه چیز را می دانند و سخنانشان مثل یک قانون و حکم قدرتمند است ، می باشد . ابتدا او یک شنونده ای منفعل در برابر والدینش است . بعداً کودک می تواند بازگردد و برنامه های اولیه خود را بازنگری کند . در امریکا خیلی از زندانیان معتقدند پیامهای اولیه ای را که از والدینشان دریافت کرده اند این بود : « یکی از همین روزها سر از زندان در می آوری » در زیر مثالهایی از اثرات کاربرد منفی لغات در زندگی کودکان را ملاحظه می کنید .
تجربیات زیر آثار کاربرد نادرست جملات یا لغات را نمایان می سازد ، هر چند که هنوز هم ممکن است در زندگی شما بکار برده شود . به دوران کودکی خود بازگردید و لغات ، اصطلاحات ، جملات منفی که توسط والدین ، دوستان ، معلم و ... به شما گفته شده است را به یاد بیاورید امواج کلمات ، جملات منفی بکاربرده شده مکرراً به گوشتان می رسد عبارات زیر باعث تجدید خاطره در شما می شود . کلماتی که آسیب و آزار می رساند
|
با پرخاشگری و نافرمانی فرزندم چه برخوردی داشته باشم !
روش محروم کردن TIME OUT
محروم کردن شکل گسترده تری از بی اعتنایی است و در مواقعی که رفتار کودک کاملاً نامطلوب است و باید از محیط اجتماعی دور شود بکار می رود . محروم کرن یک پیام بسیار قوی به کودک می دهد و آن اینکه رفتار تو قدری غیر قابل قبول است که لازم است مدتی تنها بمانی تا به رفتار خود فکر کنی و آن را اصلاح سازی . محروم کردن را می توان برای کمک به کودک در پیروی از دستورات? تکمیل کارها و وظایف? اطاعت از قوانین خانه و یادگیری مهارتهای مراقبت از خود? کاهش نافرمانی و پرخاشگری?دست انداختن دیگران ومقابله به جویی قابل استفاده کرد .
محروم کردن باید محدود به 5 دقیقه شود به استثنای کودکان 2 یا 3 ساله که زمان محروم کردن آنها 2 یا 3 دقیقه خواهد بود وقتی 5 دقیقه تمام شد کودک باید 30 ثانیه ساکت بماند تا از محرومیت خارج شود .
اگر پس از 30 ثانیه نتوانست سکوت را تحمل کند ? 5 دقیقه دیگر محروم می شود تا بالاخره بتواند خود را برای 30 ثانیه کنترل کند . خارج شدن از محرومیت همیشه یک «خارج شدن مشروط»است یعنی بیش از این که کودک از محرومیت خارج گردد باید 30 ثانیه ساکت شود و موافقت کند کاری را که از او خواسته شده بود انجام دهد یا به خاطر کار زشتی که انجام داده بود عذرخواهی کند . مکانی که کودک را برای محروم کردن به آنجا می برید خسته کننده باشد نه سرگرم کننده و همچنین ترسناک و تاریک نباشد .
برخی مادران مجبورند کودک خود را با دشواری زیاد به طرف اتاقش ببرند بطوریکه متحمل یک جنگ فیزیکی با وی می شوند . این نوع برخورد فیزیکی باعث آسیب یافتن رابطه والدین با فرزند می شود در چنین حالتی توصیه می کنیم که فقط از روشهای غیر فیزیکی مانند به او بگویید یک حق انتخاب دارد یا ده دقیقه محروم می شود یا این که یکی از مزایای خود را از دست می دهد مثل اینکه 2 ساعت از بازی کردن یا تلویزیون تماشا کردن محروم است
بررسی علل استرس دانش آموزان و راههای درمان آن
پرسشنامه ها
آموزش خانواده
آیین همسرداری
مشاوره اینترنتی
مشاوره مجازی
سخن روز
[عناوین آرشیوشده]
![]() |
![]() |