 |
 |
درمان پرخاشگری
1- محدودیت هایی برای کنترل پرخاشگری وضع کنید و آنها را به اطلاع کودکبرسانید.
2-مدل های پرخاشگری را به حداقل برسانید.می توانید از راهکارهای زیراستفاده کنید:
الف) ساعاتی را که کودک فیلم های خشونت آمیز تلویزیونی میبیند، محدود کنید.
ب) فیلم ها، تصاویر و روزنامه کودک را به دقت انتخابکنید.
ج) الگوهایی را در اختیار کودک بگذارید که پرخاشگرانه نباشند. همکاری،مسئولیت و پیگیری مسائل مورد علاقه را با دادن مسئولیت به کودکان تشویقکنید.
ح)همراه کودک برنامه ای تلویزیونی را ببینید و صحنه پرخاشگرانه آن راتفسیر کنید.
4-همدلی را افزایش دهید. آگاهی کودک را نسبت به رنجی که بر اثرپرخاشگری او در افراد یا حیوانات به وجود می آید، افزایش دهید.
4-رفتارهاییرا که مغایر با رفتار پرخاشگرانه است، تقویت کنید.
5- به جای کودک پرخاشگر،به کودکی که به وی پرخاش شده توجه کنید.
6-نحوه ی ارتباط کودک را با افرادیکه با او زندگی می کنند، مورد بررسی قرار دهید.
7- اگر قرار است کودک بهدلیل رفتار خشونت آمیزش تنبیه شود، بهتر است به طریقی باشد که منجر به حمله انتقامیو تلافی جویانه از طرف کودک نشود.
8-فرصت تخلیه هیجانات را برای کودک فراهمکنید.
9-مباحث گروهی یا خانوادگی را که تأکید بر همکاری با دیگران دارد، بهکار گیرید.
10همکاری، مسئولیت و پیگیری مسائل مورد علاقه را با دادنمسئولیت به کودکان تشویق کنید.
11- برای مهارِ رفتار کودکان، فنون محرومسازی ممکن است تا حدودی مفید واقع شود. بنابراین رفتارهای پسندیده را به وضوح تشریحکنید و پاداش ها و کیفرهای آنها را بیان نمایید.
12-فعالیت های ساعتی او رادر صورت امکان با شرکت کودکی دیگر طراحی کنید.
13- از تنبیهات بدنی پرهیزکنید.
14- علت رفتار پرخاشگرانه وی را بیابید.
15- ثبت وقایع روزانه،بازی درمانی، بازی های جالب، جمله سازی و گوش دادن فعال ممکن است به عنوان کمکی درجهت درک کودکان خشن به کار گرفته شود.
16-به کودک بفهمانید که با هر رفتارخشونت آمیز، خود را از شما بیشتر دور می کند.
17- از کودک پرخاشگر بخواهیدالگوی مطلوبی برای خود بیابد و فهرستی از رفتارهای الگو را در کوتاه مدت اجرانماید.
18- با کودک قرارداد رفتاری ببندید تا برای رفتارهای مطلوبش جایزهدریافت کند و نتیجه اعمال نامطلوبش را ببیند.
درمان پرخاشگری
1- محدودیت هایی برای کنترل پرخاشگری وضع کنید و آنها را به اطلاع کودکبرسانید.
2-مدل های پرخاشگری را به حداقل برسانید.می توانید از راهکارهای زیراستفاده کنید:
الف) ساعاتی را که کودک فیلم های خشونت آمیز تلویزیونی میبیند، محدود کنید.
ب) فیلم ها، تصاویر و روزنامه کودک را به دقت انتخابکنید.
ج) الگوهایی را در اختیار کودک بگذارید که پرخاشگرانه نباشند. همکاری،مسئولیت و پیگیری مسائل مورد علاقه را با دادن مسئولیت به کودکان تشویقکنید.
ح)همراه کودک برنامه ای تلویزیونی را ببینید و صحنه پرخاشگرانه آن راتفسیر کنید.
4-همدلی را افزایش دهید. آگاهی کودک را نسبت به رنجی که بر اثرپرخاشگری او در افراد یا حیوانات به وجود می آید، افزایش دهید.
4-رفتارهاییرا که مغایر با رفتار پرخاشگرانه است، تقویت کنید.
5- به جای کودک پرخاشگر،به کودکی که به وی پرخاش شده توجه کنید.
6-نحوه ی ارتباط کودک را با افرادیکه با او زندگی می کنند، مورد بررسی قرار دهید.
7- اگر قرار است کودک بهدلیل رفتار خشونت آمیزش تنبیه شود، بهتر است به طریقی باشد که منجر به حمله انتقامیو تلافی جویانه از طرف کودک نشود.
8-فرصت تخلیه هیجانات را برای کودک فراهمکنید.
9-مباحث گروهی یا خانوادگی را که تأکید بر همکاری با دیگران دارد، بهکار گیرید.
10همکاری، مسئولیت و پیگیری مسائل مورد علاقه را با دادنمسئولیت به کودکان تشویق کنید.
11- برای مهارِ رفتار کودکان، فنون محرومسازی ممکن است تا حدودی مفید واقع شود. بنابراین رفتارهای پسندیده را به وضوح تشریحکنید و پاداش ها و کیفرهای آنها را بیان نمایید.
12-فعالیت های ساعتی او رادر صورت امکان با شرکت کودکی دیگر طراحی کنید.
13- از تنبیهات بدنی پرهیزکنید.
14- علت رفتار پرخاشگرانه وی را بیابید.
15- ثبت وقایع روزانه،بازی درمانی، بازی های جالب، جمله سازی و گوش دادن فعال ممکن است به عنوان کمکی درجهت درک کودکان خشن به کار گرفته شود.
16-به کودک بفهمانید که با هر رفتارخشونت آمیز، خود را از شما بیشتر دور می کند.
17- از کودک پرخاشگر بخواهیدالگوی مطلوبی برای خود بیابد و فهرستی از رفتارهای الگو را در کوتاه مدت اجرانماید.
18- با کودک قرارداد رفتاری ببندید تا برای رفتارهای مطلوبش جایزهدریافت کند و نتیجه اعمال نامطلوبش را ببیند.
با پرخاشگری و نافرمانی فرزندم چه برخوردی داشته باشم !
روش محروم کردن TIME OUT
محروم کردن شکل گسترده تری از بی اعتنایی است و در مواقعی که رفتار کودک کاملاً نامطلوب است و باید از محیط اجتماعی دور شود بکار می رود . محروم کرن یک پیام بسیار قوی به کودک می دهد و آن اینکه رفتار تو قدری غیر قابل قبول است که لازم است مدتی تنها بمانی تا به رفتار خود فکر کنی و آن را اصلاح سازی . محروم کردن را می توان برای کمک به کودک در پیروی از دستورات? تکمیل کارها و وظایف? اطاعت از قوانین خانه و یادگیری مهارتهای مراقبت از خود? کاهش نافرمانی و پرخاشگری?دست انداختن دیگران ومقابله به جویی قابل استفاده کرد .
محروم کردن باید محدود به 5 دقیقه شود به استثنای کودکان 2 یا 3 ساله که زمان محروم کردن آنها 2 یا 3 دقیقه خواهد بود وقتی 5 دقیقه تمام شد کودک باید 30 ثانیه ساکت بماند تا از محرومیت خارج شود .
اگر پس از 30 ثانیه نتوانست سکوت را تحمل کند ? 5 دقیقه دیگر محروم می شود تا بالاخره بتواند خود را برای 30 ثانیه کنترل کند . خارج شدن از محرومیت همیشه یک «خارج شدن مشروط»است یعنی بیش از این که کودک از محرومیت خارج گردد باید 30 ثانیه ساکت شود و موافقت کند کاری را که از او خواسته شده بود انجام دهد یا به خاطر کار زشتی که انجام داده بود عذرخواهی کند . مکانی که کودک را برای محروم کردن به آنجا می برید خسته کننده باشد نه سرگرم کننده و همچنین ترسناک و تاریک نباشد .
برخی مادران مجبورند کودک خود را با دشواری زیاد به طرف اتاقش ببرند بطوریکه متحمل یک جنگ فیزیکی با وی می شوند . این نوع برخورد فیزیکی باعث آسیب یافتن رابطه والدین با فرزند می شود در چنین حالتی توصیه می کنیم که فقط از روشهای غیر فیزیکی مانند به او بگویید یک حق انتخاب دارد یا ده دقیقه محروم می شود یا این که یکی از مزایای خود را از دست می دهد مثل اینکه 2 ساعت از بازی کردن یا تلویزیون تماشا کردن محروم است
درمان پرخاشگری
1- محدودیت هایی برای کنترل پرخاشگری وضع کنید و آنها را به اطلاع کودک برسانید.
2-مدل های پرخاشگری را به حداقل برسانید.می توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:
الف) ساعاتی را که کودک فیلم های خشونت آمیز تلویزیونی می بیند، محدود کنید.
ب) فیلم ها، تصاویر و روزنامه کودک را به دقت انتخاب کنید.
ج) الگوهایی را در اختیار کودک بگذارید که پرخاشگرانه نباشند. همکاری، مسئولیت و پیگیری مسائل مورد علاقه را با دادن مسئولیت به کودکان تشویق کنید.
ح)همراه کودک برنامه ای تلویزیونی را ببینید و صحنه پرخاشگرانه آن را تفسیر کنید.
3-همدلی را افزایش دهید. آگاهی کودک را نسبت به رنجی که بر اثر پرخاشگری او در افراد یا حیوانات به وجود می آید، افزایش دهید.
4-رفتارهایی را که مغایر با رفتار پرخاشگرانه است، تقویت کنید.
-5به جای کودک پرخاشگر، به کودکی که به وی پرخاش شده توجه کنید.
6 -نحوه ی ارتباط کودک را با افرادی که با او زندگی می کنند، مورد بررسی قرار دهید.
7-اگر قرار است کودک به دلیل رفتار خشونت آمیزش تنبیه شود، بهتر است به طریقی باشد که منجر به حمله انتقامی و تلافی جویانه از طرف کودک نشود.
8-فرصت تخلیه هیجانات را برای کودک فراهم کنید.
9-مباحث گروهی یا خانوادگی را که تأکید بر همکاری با دیگران دارد، به کار گیرید.
10-همکاری، مسئولیت و پیگیری مسائل مورد علاقه را با دادن مسئولیت به کودکان تشویق کنید.
11-برای مهارِ رفتار کودکان، فنون محروم سازی ممکن است تا حدودی مفید واقع شود. بنابراین رفتارهای پسندیده را به وضوح تشریح کنید و پاداش ها و کیفرهای آنها را بیان نمایید.
12-فعالیت های ساعتی او را در صورت امکان با شرکت کودکی دیگر طراحی کنید.
13-از تنبیهات بدنی پرهیز کنید.
14 -علت رفتار پرخاشگرانه وی را بیابید.
15-ثبت وقایع روزانه، بازی درمانی، بازی های جالب، جمله سازی و گوش دادن فعال ممکن است به عنوان کمکی در جهت درک کودکان خشن به کار گرفته شود.
16-به کودک بفهمانید که با هر رفتار خشونت آمیز، خود را از شما بیشتر دور می کند.
17- از کودک پرخاشگر بخواهید الگوی مطلوبی برای خود بیابد و فهرستی از رفتارهای الگو را در کوتاه مدت اجرا نماید.
18-با کودک قرارداد رفتاری ببندید تا برای رفتارهای مطلوبش جایزه دریافت کند و نتیجه اعمال نامطلوبش را ببیند.
پرخاشگری چیست؟
پرخاشگری و رفتارهای تهاجمی نوعی از اعمال خشونت بار علیه دیگران است که می تواند باعث آسیب یا صدمه به دیگران شود. بیشتر کارشناسان پرخاشگری کودکان را به شکل پرخاشگری آشکار دربردارنده پرخاشگری جسمانی مانند زدن ، هل دادن ، لگد زدن ، پرتاب اشیاء و تهدید به انجام این اعمال همراه با حملات عمدی بیزار کننده و آزاردهنده برای قربانی ؛ و پرخاشگری رابطه ای که موجب حذف دیگران از جمع می شوند ، تعریف کرده اند. در پسران بیشتر پرخاشگری جسمانی و در دختران پرخاشگری رابطه ای بیشتر گزارش شده است.
عوامل زمینه ساز در پرخاشگری کودکان
خشونت پدیده ای پیچیده است که در آن خصوصیات ارثی ، عوامل زیستی و هورمونی ، نیرو های روانشناختی و شاخص های فرهنگی و اجتماعی می توانند با هم در تعامل باشند.
خانواده می تواند از جهات مختلف موجب بروز یا تشدید پرخاشگری شود که مهمترین این عوامل عبارتند از:
خشونت در رسانه ها
رسانه ها عامل مؤثری در رشد و تحول سیستمهای ارزشی ، و شکل دهنده رفتار می باشند ؛ تحقیقات مربوط به تأثیر رسانه ها بر کودکان و نوجوانان ، نشان داده اند که این کودکان:
مشاهده خشونت در برنامه های تلویزیونی باعث پرخاشگری در کودکان می شود. گاهی اوقات حتی دیدن یک برنامه خشونت آمیز می تواند پرخاشگری را افزایش دهد. کودکانی که مکرراً نمایشهایی پر از خشونت را تماشا می کنند و ازاین کار منع هم نمی شوند، به احتمال زیاد ، به تقلید آنچه می بینند می پردازند.
اثر خشونت تلویزیونی ممکن است فوراً در رفتار یا گفتار کودک نمودار شود و یا سالها بعد خود را نشان دهد. البته خشونت تلویزیونی تنها علت پرخاشگری یا رفتار خشونت آمیز نیست ولی از عوامل مهم تلقی می شود.
توصیه هائی برای والدین در برخورد با خشونت ناشی از رسانه ها:
والدین می توانند با استفاده از راههای پیشنهاد شده ی زیر کودکان خود را از خشونت مفرط تلویزیونی محافظت کنند.
سئوال 62 - ارتباط با مادر شوهر
پرسشنامه ها
رمز پیروزى مردان بزرگ
تکنیک خاموشی
مشاوره رهنما
سئوال 61 : لجوج وخودرأی بودن همسر
معرفی کتاب
آموزش خانواده
وقتی کسی را دوست دارید
آیین همسرداری
مشاوره اینترنتی
مشاوره مجازی
سخن روز
[عناوین آرشیوشده]
 |
 |
